kütlə

is. <ər.> Mexanikanın əsas kəmiyyətlərindən biri – bir cisimdə olan maddənin miqdarını ölçən əsas kəmiyyət; cismin, ona təsir edən qüvvəyə nisbətlə inersiyalılığın ölçüsü.

2. tex. Formasız, xəmirvari qatı və ya yarımqatı maddə. Yapışqan kütləsi. Yaşılımtıl qatı kütlə. Ağac kütləsi (kağız hazırlamaq üçün yarımfabrikat). – Nəmli qatışığa . . şam yağı əlavə edib, kütlə hazırlayırlar. R. Əliyev.

3. Böyük parça, kom, yığın, qalaq. <Muzdur> . . kağız . . yüzlük dəstəsini kütləsilə əlinə aldı. S. Qənizadə. Faydalı qazıntıların bəziləri böyük kütlələr şəklində, bəziləri ayrı-ayrı damarlar, səpələnti və sairə şəkildə tapılır. M. Qaşqay.

4. Əhalinin, xalqın böyük bir topluluğu; əhalinin, zəhmətkeşlərin geniş dairələri; camaat. Kütlənin tələbi (iradəsi). – <Almaz:> Kütləyə əsaslanmayan hər bir təşəbbüs ölümə məhkumdur. C. C.. Ey geniş kütlənin acısı, şərbəti; Alovlu sənəti! M. Müş.. Kütlədə qəbiristan sükutu davam edirdi. H. N.. // Ümumiyyətlə, camaat, xalq, əhali, böyük izdiham. Kütləyə müraciət etmək. – Musa kişi maraqla kütlənin içərisinə girmək istəyən Firidunu qarşıladı. M. İ.. // Müəyyən xüsusiyyətlərinə görə birləşən adamlar qrupu; zümrə. Tələbə kütləsi. Ziyalı kütləsi. – Geniş oxucu kütləsi böyük satiriki «Molla Nəsrəddin» adı ilə tanımağa başladı. M. İ.. Böyük bir yarımdairə halında toplaşmış iştirakçı və tamaşaçılar kütləsinin mərkəzində bir masa qoyulmuşdu. M. Rz..